Na een jaartje vakantie te hebben gehouden met dit zwart witte exemplaar is er dan eindelijk weer wat schot in gekomen... en wat is het toch weer leuk. Het naaien is duidelijk niet de belemmering, maar ik merk dat telkens weer andere lapjes uitzoeken die wel kleurtechnisch tussen hun buurtjes staan me wat gaat opbreken....maar ach, nog slechts 3 taartpunten-randen met schulprand en bies zijn er toch nog te gaan...waar heb ik het over...peace of cake toch na dit toch al te hebben gemaakt! Ik zal eens even terug gaan en laten zien wat er deze maand dan toch is bij gekomen...het begon gelijk met de moeilijkste, dan kunnen de rest alleen maar meer meevalen toch. En wat zie en merk ik dat heel
deze quilt een ontdekkingsreis is om te kijken hoe het staat met mijn quiltkennis. Ik ben duidelijk gegroeid en heb ook weer veel bijgeleerd al gaande weg. Want ooit zo'n vier jaar geleden begon ik als totaal onwetende beginnende quiltser daar in het verre Virginia... met slecht een gemaakte samplerquilt achter de rug. En deze was ook nog machinaal gemaakt. Het boek kwam ik tegen in een leuke Amerikaanse quiltwinkels in Lynchburg en daar stonden tenminste vele blokken in leek mij...iets wat de Zeeuw in mij wel aanstond. Na wat aarzelen heb ik dan toch gevraagd of ( mocht ik er niet uit komen) de dames me dan wilden helpen. En wat bleek, er was eens in de maand meen ik een klubje die speciaal voor "dit" exemplaar bij elkaar kwam en ook ik mocht gerust dan binnen
stappen. Na het eerste bezoekje zaten de dames al bij rij J en na wat blokjes te hebben bestudeerd en besproken werd er gevraagd over wie welk blokje in rij K wilde maken...en hield me wat op afstand...ik snapte de vraag niet zo...was dan ook in de veronderstelling dat iedereen alle blokjes zou maken.....maar niets was minder waard bleek uit een vraag of ik het ook zag zitten om een blokje te
maken. Nu ja, gaf ik schorendvoetend toe, ik wilde eigenlijk gewoon elk blokje met de hand maken. Zoef, alle hoofden keken naar mij...zo met een half bewondered blik en de rest zo van: En hoeveel quilten had je al gemaakt? ...en dan wil jij deze quilt HELEMAAL gaan maken?...
Toen begonnen bij mij wel belletjes te rinkelen(geen alarmbellen hoor)....hoe bedoelen jullie...het is toch gewoon een kwestie van lapjes aan elkaar naaien....
Vol ongeloof, maar toch ook vol bewonderende moed verliet ik die klas, om na een maandje hard werken aan die K-rij mijn eerste resultaten te gaan showen. Wat me overgens wel opviel was dat de dames helemaal verbaasd waren dat ik het dan toch geflikt had...en wederom kwam de vraag of hoelang ik al quiltte...en kreeg er meer aan de gang om een te gaan patchen met de hand. Want ja hey,
als zij dat kan met amper ervaring... Het leuke van telkens al die blokjes eens uitgebreid bekeken en besproken te hebben viel ons op over hoe elk blokje toch op verschillende manieren kon hemaakt worden. Nieuwe termen en technieken werden besproken en ik werd wijzer...probeerde ook eens hun toepassingen toe en waarempel, ook dat lukte me steeds beter.
Nu gebied het me wel te vertellen dat ik als 19 jarige naailessen had genomen en veel van de baby en peuter/kleuter kleding van mijn kiddo's te hebben genaaid. Maar toch, dat lag ook al weer 10 jaar achter me...
En na een lange reis ben ik dan toch hier beland...in de vierde rij vanonderen zit een voor mij een mislukker...een niet bijpassende grijstint, die meer op blauw lijkt. Hier een close uppie...
Nee, die moet eruit, da's duidelijk.... nieuwe lapjes worden geknipt
en na een avondje prutsen is ook dit lievertje af....
en dan toch nog even het goede eindresultaat.....dezelfde foto als in het begin.
Halverwege zitten de rijen nog niet aan elkaar, puur omdat ik eens dit exemplaar in twee delen wil gaan quilten....spannend lijkt me dat....en dan,
op naar de volgende maand!