Zoveel te doen....

Wat dachten jullie...ik zie hier niks meer! Nu drukke weken die goed gevuld zijn met oa...
* intensieve huizenjacht waardoor ik geen tijd had voor de bloggersbee bij Yvonne in Katwijk...balen! Voorlopig zijn we enkel aan het oriënteren.
* deze keer maar twee weken tussen onze huiswerk in, waarvan er al weer een week voorbij is! Help, nu moet ik echt gaan starten
* Camelot cirkels zijn er bij gekomen, maar daar meer morgen over.  De eerste van de maand worden ze nl geshowtd door vele Camelot maaksters.
* En dan dit:
Mijn probleem ( lees nieuw virusje)is namelijk een quilt-standaard die ik te leen heb van mijn juf.

Mooi ding niet! Maar met drukke dagen probeer ik elk vrij minuutje te besteden op dat ding met mijn Antieke Quilt. Gewoon kilometers maken dus. En dat valt niet mee...onze verhouding begon stroef. Draaien... kantelen..nog meer draaien....puffend en kreunend. Hoge rugpijn....da's is niet goed...weer verzetten dus en na lange trainingsuren worden we vriendjes. Inmiddels is het mijn maatje en zou er best wel eentje willen bestellen, ware het niet dat dit bedrijf ermee gestopt is. Balen!!! Net nu het weer zo lekker gaat.

Mocht er iemand van zijn standaard af willen, heb ik wel interesse dus. En anders wordt het eens kijken of ik Vijfhuizen-tijd kan vinden a.s. zondag om bij Meeuw eens te kijken...

* Inmiddels zijn mijn tekeningen geplaatst op het proeflapje en poog nu het ding voor a.s. maandag af te krijgen. Dat word dus hard doorwerken in de spaarzame vrije tijd.

Met als gevolg dat ik amper in blogland ben, maar hoop dit na de volgende helft van februari weer op te lossen als DD dan ook haar verjaardag gevierd heeft.

Krijg plots zo'n zin....

Hier in!

En nog zo een leukert!

Zijn ze niet leuk!!!

Hadden jullie in de gaten dat het koekjes zijn? En je kunt ze zelf maken! Had ik nu maar een oventje...

Hier kun je ze vinden....

http://sugarandmeringue.squarespace.com/quilt-block-cookies/?SSScrollPosition=96 Via deze staan de andere er ook bij!

Druk weekendje

Afgelopen vrijdag weer gaan mozaieken en dit weekend zat lekker vol. Weinig quilttijd, maar wel de laatste steekjes aan het Primitieve konijntje af gemaakt. En inmiddels heeft hij al een mooi plekje gekregen op de het mini ladenkastje.

En ben weer wat verder aan de tweede zigzag-rand van de lieveheersbeestjes.

Vanmorgen was ik weer in Antwerpen voor de voorlaatste les van het Traditioneel Quilten.

Wederom veel bijgeleerd en nu als een speer huiswerk gaan maken...deze keer zitten er (dacht ze) twee weken tussen voordat we de laatste les alweer krijgen.

Wat heb ik zoal gedaan afgelopen week.

Weinig eigenlijk. Een soort buikgriepje dat niet echt doorzette zat me in de weg. Waardoor ik me futloos en misselijk voelde. Toch wel wat bee's bezocht, en werd er een nieuwe Camelot gemaakt. Klaar om pas "de eerste"(van de volgende maand) geshowd te worden. Verder werkte ik wat steekjes achteruit aan de buitenrand van het liefeheersebeesie. Uithalen dus. Inmiddels zit het weer goed, maar nog geen steek verder dus. En kwam mijn laatste deel van het Amerikaanse tijdschrift binnen. Weer zo leuke dingen die erin staan. Zoals een aantal konijntjes. En aan een ervan ben ik vast begonnen....

Lijkt al heel wat maar moet nog alles vastnaaien! En het gezichtje mag ook nog gesticht worden. Bloemetje was eigenlijk net iets anders, maar met nog een "Phebe" bloempje over leek me dat ook net zo geslaagd!

Feestje, een houtje kappen en een kalenderquiltje

 Gister hadden we hier wat te vieren. Manlief en ik waren 19 jaar geleden alweer getrouwd. Hij bracht mooie bloemetjes mee...

Nee, niet echt mijn huwelijksboeket, maar een heerlijke voorjaarsbos. Zo krijgen we al echt een lentegevoel in huis... wel waaide het ook lekker, net als toen...
En vanmorgen vroeg zag het weer er niet al te best uit. Donkere wolken trokken over...zou het dan toch waar zijn? Dat wat ze zeggen over vrijdag de dertiende....

Maar gelukkig trok het snel over richting Noord- Holland. En er arriveerden het team van de firma Broos, die onze zieke wilde kastanje boom kwam omkappen. Wel met drie man sterk! Een klom derin

en verankerde zichzelf op een hoog punt hoog in de boom. Tak voor tak werd verwijdert. De een kon lekker vallen en een andere werd onder begeleiding van een touw veilig naar de grond gebracht.

Een knap staaltje vakmanschap. De twee andere verwijderde continu de afgezaagde takken.

  Dat allemaal onder een waakzaam oog van onze Sam...die tenslotte niet voor niks een waakhond is.

En wat gaat het snel! Binnen no time ligt er al een halve boom op de grond.

Sommige dikke stronken vallen letterlijk met een flinke plof op de grond.

 Kraters blijven achter, maar ach, gelukkig was de staat van het gras toch al zo goed als niks...Mocht het nu een schitterende angelegde tuin zijn geweest, dan laten ze takje per takje met een touw zakken. En dat schilt natuurlijk weer man-uren werk.

De hakker doet flink zijn best...takken met een doorsnee van 20 cm worden binnen secondes weg gehakt, vermaald of hoe je het ook noemen wil....

Een vrachtautootje vol haalt hij makkelijk. En da's alleen maar van de dunne takken. Met de dikkere doen ze weer iets anders....

 Stappelen maar! Er is wel twee kub hout van de boom afgekomen. Wat was het toch een mooie boom

 Je ziet hem steeds dunner worden....afslanken dus ...

Tot ook de laatste takken toe...

 Verwijdert worden. En dat onder een strakblauwe lucht. Fris is het wel hoor, vochtig is eigenlijk een betere benaming trouwens. En dan zal ook het eksternest eraan moeten geloven...

 Onder begeleiding van een touw en een flinke dus van de bomenman keldert hij al snel onder hem langs....om vervolgens rustig naar de grond te komen. De trampoline is niet nodig geweest, ondanks mijn aanbod...hihihi, verbeeld je dat de takken zo naar de buren gevlogen zouden hebben.

 Nee, toch maar niet...Dit is veel veiliger. En dan staat er nog maar een stomp..

 en de zware zaag maakt een rondje om de boom over het gras.

een klein duwtje en om ligt die. .....een gevelde boom dus....

Voor mij maken ze wat schijven van het goede hout...

En hier ligt het restant. Zien jullie die donkere vlekken in die houtcirkels...

Da's dus wat die bloederziekte doet. Dat voelt ook helemaal als een spons aan. Met een lichte druk kan je erzo een vinger in duwen.

Voor een vriendin van ons bewaren we ook wat stukjes en de rest gaat naar de buurtjes!

Goed voor de open haard misschien?

En ik ben aan het kalenderquiltje begonnen...

 Met de nachtvorst die volgende week wordt voorspeld kan het weer wel... en hielp een vriendin

 met de voorbereiding op deze nu nog -tig lelijke eendjes...maar als ze af zijn zullen het schatjes zijn!

Wat ik nog te showen had...

 Mijn huiswerk voor de quiltlessen... compleet met getekende foute lijnen

 En een vlekkige kant waar ik eerst die lijnen poogde weg te krijgen door het nat te spuiten...

 Maar show ook de achterkant, enigzins vaag

 Met hier en daar al vouwplooien erdoor.  Mijn basislap is een katoentje van de markt, kon best voor quilten gebruikt worden.Pas later kwam ik er achter toen ik het thuis vergeleek met mijn quiltkatoen.

 Dit is wat stijvere stof, prikt wat lastiger(zwaarder), maar voor mij een leuk proeflappen-lap.

Zodat het toch gebruikt gaat worden voor mijn quiltwerk...

Ons gezinnetje...

... had ik al graag weer eens op de foto gehad. Afgelopen moederdag kreeg ik een leuk hartjeslijstje en wat had ik iedereen daar ingezien. Helaas "vergeten" we dit soort voornemens veel te vaak. Al vanaf de kids klein zijn worden er al cartoonachtige tekeningen van ieder van ons gemaakt op beslagen ramen en spiegels...en op kladjes papier. Ooit startte ik zelfs een mozaiek hiermee, maar werd door de destijds 5 jarige DD op mijn vingers getikt dat ze er toch echt niet zo uit wilde zien in die rare kleuren. Uren zat ze naast me om haar "foto" toch zeker zo echt mogelijk te laten lijken en uiteindelijk werd dat dus een UFO... unfinished object... waarvan me het plezier werd ontnomen. Momenteel staat het voor mij op een onbereikbare plek, maar ooit hoop ik deze toch nog eens af te maken.

En waar leidt dit gesprek nu heen vraag je je zelf af...nu daardoor ben ik eens gaan free-motion quilten op het machientje, om deze tekeningetjes vast te gaan leggen. Ooit was ik lid van Quilting Arts, een Amerikaans tijdschrift...waar veel van dit soort  kleine werkjes worden geshowd en uitgelegd. Voor mij een reden om zo dus toch ons gezinnetje kompleet te gaan krijgen. En wat is dit leuk...om zo eens buiten het normale te gaan...

 Al vindt manlief dat hij wordt geschetst als een grumpie kunnen wij hier vreselijk om lachen...Hij tekende ons ook niet altijd op zijn voordeligst. Maar he, het was mijn eerste probeersel....

 Mijn zelfportrait  mag der dan ook goed uitzien...hahaha....leuk om zo met stempelen, kleurtjes en wollen draadjes de boel op te pimpen! En kijk schat,  het wordt toch al leuk zo ;))))

Zo hangt dit projektje voorlopig even aan mijn designerwall... te wachten op de rest!

En inmiddels is ook de familie-naam derbij gekomen..

EN nummertje drie

Al is dat eigenlijk officieel nummer 5. Gelijk een tikje lastiger en veel meer stukjes, dus gister de hele dag en avond geprikt in delapjes ... en ook hier en daar wat verkeerd gedaan. Zit dan ook niks anders op om het weer opnieuw te doen. Kleuren lijken trouwens meer op degene zonder flitser...

Heeee, was dat nu...zitten er twee ruiten(van DS Joey oude Amerikaanse bermuda's)& twee knopenstofjes tegen elkaar aan genaaid. Dat was toch echt niet de bedoeling geweest. Kortom, vanavond mag ik weer hieraan verder. Ach ik zou me eens moeten vervelen....
En nu het geheel zover met de drie cirkels op een rijtje....

Nummertje twee van de Camelot

Ik loop achter met dit quiltje...geen probleem voor mij hoor. Gister tussen het verwijderen van de kerstspullen en wat boodschapjes heb ik het dan toch voor elkaar gekregen. Nummertje twee dus:

 Eerst zonder flits, endan eentje met flits....

Inmiddels is ook mijn huiswerk van het Traditioneel quilten klaar. Een van de buitenste randen heeft veren gekregen. Na het eerst verkeerd getekend te hebben met blauwe stift, probeer ik het  opnieuw. En dat ziet er gelijk een heel stuk mooier uit, op de achterkant dan toch. Voor zie je al die verschillende lijntjes...En ik weet jullie te vertellen dat er in februari hier in Heerle(tussen Roosendaal en Bergen op Zoom in) bij 't Stoffenhoekje ook deze 5 lessen gegeven gaan worden. Door mijn jufje Ilse de Beer. Inlichtingen kan je  daar te verkrijgen. Dit komt gewoon allemaal door het zien van mijn huiswerk... Leuk niet! Fijne zondag nog allemaal.

Wederom de vijfde van de maand

Wat dus betekend dat ik weer mijn gemaakte Dear Jane's mag showen. Deze keer met o.a. Petra der mee uit Amerika gebrachte lapjes en nog restjes van haar...

 Dit bevalt me goed die maandelijkse up-date...zo blijft de beruchte stok gewoon bij de deur staan!

Nummertje drie valt voor mijn gevoel wat buiten de boot...de kleuren vind ik der niet echt mooi bij staan, het knalt eruit zie ik... al beweerd zoonlief dat het best kan. Voorlopig laat ik hem maar even erbij liggen en wie weet blijft het toch zoals hij nu is...wel zitten alle blokjes weer vast op een rijtje.

Volgende maand hoop ik toch echt die laatste rij af te hebben en wie weet zit de boel dan al tot een lap gemaakt. Daar zie ik echt naar uit...al mag het best nog even duren voordat hij echt af mag zijn. Der liggen er al een aantal in de wacht om gequilt te gaan worden.

 Na gister een iets rustiger en droger weer, was het afgelopen nacht alweer pet. Storm raast over ons landje en rukt de brievenbus en duren open. Alles is dus op slot gegaan, want plots een gang/schuurdeur of voordeur open moeten we niet hebben. Wij krijgen zo nu en dan een plensbuitje, maar vrees dat ze in het Noorden des lands slechter af zijn. En ze hadden daar al zoveel water...hopelijk valt het ook daar mee. Door de storm heb ik en vast vele met mij slecht geslapen.... pas tegen enen lag ik erin en om vier uur was ik alweer klaar wakker. Na een half uur draaien ben ik er maar uit gegaan en heb dan maar wat aan de buitenste rand voor de lieveheersbeestjes-quilt geknipt en genaaid met het handje. Lekker bij een fel lampje hoor...

 En de gezellige lampjes hangen nog, net als de kerstboom der ook nog staat....

Mijn sneeuwpopjes bal is verdrietig....omdat wij(de kids, Sam en ik) liever sneeuw hebben dan dit weer. Manlief heeft na dit verhaal daar er nog steeds zijn buik van vol....