Heb je even...voor mijn Dear Jane

Na een jaartje vakantie te hebben gehouden met dit zwart witte exemplaar is er dan eindelijk weer wat schot in gekomen... en wat is het toch weer leuk. Het naaien is duidelijk niet de belemmering, maar ik merk dat telkens weer andere lapjes uitzoeken die wel kleurtechnisch tussen hun buurtjes staan me wat gaat opbreken....maar ach, nog slechts 3 taartpunten-randen met schulprand en bies zijn er toch nog te gaan...waar heb ik het over...peace of cake toch na dit toch al te hebben gemaakt! Ik zal eens even terug gaan en laten zien wat er deze maand dan toch is bij gekomen...het begon gelijk met de moeilijkste, dan kunnen de rest alleen maar meer meevalen toch. En wat zie en merk ik dat heel

 deze quilt een ontdekkingsreis is om te kijken hoe het staat met mijn quiltkennis. Ik ben duidelijk gegroeid en heb ook weer veel bijgeleerd al gaande weg. Want ooit zo'n vier jaar geleden begon ik als totaal onwetende beginnende quiltser daar in het verre Virginia... met slecht een gemaakte samplerquilt achter de rug. En deze was ook nog machinaal gemaakt. Het boek kwam ik tegen in een  leuke Amerikaanse quiltwinkels in Lynchburg en daar stonden tenminste vele blokken in leek mij...iets wat de Zeeuw in mij wel aanstond. Na wat aarzelen heb ik dan toch gevraagd of ( mocht ik er niet uit komen) de dames me dan wilden helpen. En wat bleek, er was eens in de maand meen ik een klubje  die speciaal voor "dit" exemplaar bij elkaar kwam en ook ik mocht gerust dan binnen

stappen. Na het eerste bezoekje zaten de dames al bij rij J en na wat blokjes te hebben bestudeerd en besproken werd er gevraagd over wie welk blokje in rij K wilde maken...en hield me wat op afstand...ik snapte de vraag niet zo...was dan ook in de veronderstelling dat iedereen alle blokjes zou maken.....maar niets was minder waard bleek uit een vraag of ik het ook zag zitten om een blokje te

maken. Nu ja, gaf ik schorendvoetend toe, ik wilde eigenlijk gewoon elk blokje met de hand maken. Zoef, alle hoofden keken naar mij...zo met een half bewondered blik en de rest zo van: En hoeveel quilten had je al gemaakt? ...en dan wil jij deze quilt HELEMAAL gaan maken?...

Toen begonnen bij mij wel belletjes te rinkelen(geen alarmbellen hoor)....hoe bedoelen jullie...het is toch gewoon een kwestie van lapjes aan elkaar naaien....

Vol ongeloof, maar toch ook vol bewonderende moed verliet ik die klas, om na een maandje hard werken aan die K-rij mijn eerste resultaten te gaan showen. Wat me overgens wel opviel was dat de dames helemaal verbaasd waren dat ik het dan toch geflikt had...en wederom kwam de vraag of hoelang ik al quiltte...en kreeg er meer aan de gang om een te gaan patchen met de hand. Want ja hey,

als zij dat kan met amper ervaring... Het leuke van telkens al die blokjes eens uitgebreid bekeken en besproken te hebben viel ons op over hoe elk blokje toch op verschillende manieren kon hemaakt worden. Nieuwe termen en technieken werden besproken en ik werd wijzer...probeerde ook eens hun toepassingen toe en waarempel, ook dat lukte me steeds beter.

Nu gebied het me wel te vertellen dat ik als 19 jarige naailessen had genomen en veel van de baby en peuter/kleuter kleding van mijn kiddo's te hebben genaaid. Maar toch, dat lag ook al weer 10 jaar achter me...

En na een lange reis ben ik dan toch hier beland...in de vierde rij vanonderen zit een voor mij een mislukker...een niet bijpassende grijstint, die meer op blauw lijkt. Hier een close uppie...

Nee, die moet eruit, da's duidelijk.... nieuwe lapjes worden geknipt

en na een avondje prutsen is ook dit lievertje af....

en dan toch nog even het goede eindresultaat.....dezelfde foto als in het begin.

Halverwege zitten de rijen nog niet aan elkaar, puur omdat ik eens dit exemplaar in twee delen wil gaan quilten....spannend lijkt me dat....en dan,

op naar de volgende maand!

 

The year after..

Een jaar na dato krijgt mijn versie van Dear Jane wederom er een blokje bij. En wat voor eentje! Een van het soort Appliceren (ja met een hoofdletter). J-10 dus.

En ondanks ook ik weet dat het vandaag niet de 5e van de maand is, laat ik toch vast wat zien. gewoon ook om te bewijzen dat ik wel degelijk weer begonnen ben. Maar ja...na een jaar van Janetje in de kast...moest ik toch weer eens even bekijken hoe ze er toch weer bij stond. Welke kleuren ik kan gebruiken voor de blokjes zonder dat de andere blokjes met scheve ogen gaan kijken als ze per ongeluk met een zelfde stofje zijn aangekleed. Dus ja....een kleine selectie van de zwart/wit stofjes mogen mee om te kijken. Gelukkig zit er wat bij en al gauw ga ik aan de slag. Patroontje over tekenen op freezerpapier. Stofjes mooi strijken, want wat een plooien zitten erin. Patroontje wordt nog maar in vlakken geknipt en op de stof gestreken. En dan de schaar erin! Dat was het makkelijke werk. En dan komt het. De "bloemblaadjes" vorm teken ik een aantal keer op freezerpapier en strijk er twee over elkaar. En dan op de stofjes. Nu is het vormpje wat steviger en knip de vormpjes met ongeveer een halve cm extra uit. Het extra randje wordt met strijkversteviger wat in een eierdopje is gespoten met een wattestaafje bevochtigd en met behulp van een houten satestokje plooi ik het erom. Stukje voor stukje met de behulp van de strijkbout wordt het in de vorm geplooid. En na de eerste vier te hebben gemaakt en vastgespeld op het middelste vierkantje, kan ik dan eindelijk beginnen. Na enige tijd zitten ze erop en worden de volgende randjes ernaast genaaid. Netjes langs de randjes.

Helemaal tevreden met het resulaat ga ik verder.

Pff, na wat kleine correcties gaan ook deze er goed op.

Volgend randje...en wat zijn die kleine applicatiespeldjes toch fijn om te gebruiken. Niks blijft erachter haperen tijdens het werken. Deze kocht ik ooit in Amerika. Ze waren van een overleden quiltster geweest, waarvan vriendinnen van haar quilt-nalatenschap 5 jaar lang quilts, kussenslopen, tafelkleden, beesten en tassen hadden gemaakt. Deze werden 1x per jaar verkocht en de opbrengst ging naar een goed doel. Na 5 jaar was, wilden de dames weer eens andere dingen gaan doen, maar er was nog zoveel over en werd ook dit maar verkocht. Samen met mijn eerste De Haan en Wagemakerstofjes kwamen ze zo bij mij terecht. Mijn speldjes zijn nog kleiner dan de Clover versie.  Hier in Nederland dacht ik ooit dat ik ze gevonden had, maar ze bleken grover te zijn en eigenlijk bedoeld om kralen op een foamvorm te prikken.

Maar we gaan weer verder...

 's Avonds tegen koffietijd zat ook het eerste lange randje eraan en de blaadjes er goed op. Wat wordt het een lievertje! Veel werk, maar het resultaat mag er al best zijn...en dan net voor twaalven is dit klaar! En om eerlijk te zijn ben ik stiekem apentrots op dit kleine blokje van 11 cm groot.

Fijne dag nog!

Miranda

Mini- bee

Vanmiddag was het weer zover...ik had weer wat te showen. Zoonliefs quilttop is ook klaar! Dat gaat lekker..

Nummertje 2 die klaar ligt voor te gaan sandwichen( top gaan voorzien van een onderlaag en tussenlaag). Een heerlijk werkje voor als het kouder gaat worden. En alsof het nog niet genoeg was, werkte ik verder aan nog een oudje begon hier eraan...een ontwerp van Mc Kenna Ryan.

Voordat het avond is, rest mij nog slechts het zoompje erom heen te maken...

Shirley werkt stug door aan haar laatste hexjesrand van der AQ, en Julie aan de C. W.'s

Ze wil er een raam decoratie van gaan maken...en ze verteld dat er nog meer bij zullen komen..

Moderne quilt

Ja hoor....het is weer zover! Ik ben weer eens in de verleiding gebracht....maar gelukkig wel  voor een snelle quilt en voor op het naaimachinetje. Zij maakt deze ook nl. en ineens zag ik het voor me. Mijn gekregen zwart/ witte Moda Jellyroll van Fay is hier perfect voor....en gelijk wordt het een zomerdeken voor zoonlief zijn bed. Zaterdag begon ik al met wat snijwerk...

en  maakte ik al enkele blokken in het weekeinde.....joehoe...dat gaat lekker snel!

maar bedacht dat het weer wel erg zwart/wit was....dus iet wat kleur erbij....en na vanmiddag na onze bee was de stand alweer zover...

..... terwijl ik de gastvrouw was ...en dus dan voor de drankjes en hapjes zorgt. Ineens is mijn naaimachine weer heel aantrekkelijk!